Dit weekend kwamen er vrienden eten en had ik zin om eens lekker te kokkerellen. Omdat ik een Italiaans thema in gedachten had, wilde ik graag tiramisu maken. Of andersom: eigenlijk had ik gewoon trek in tiramisu en besloot ik daarom de rest van het dinertje ook Italiaans te maken. Prioriteiten stellen, hè? En toetjes zijn voor mij altijd een prioriteit 😉

Nu heb ik een keer een slechte ervaring gehad met tiramisu gebaseerd op mascarpone: het smaakte echt veel te kazig, blegh! Ook eet ik nog maar weinig zuivel de laatste tijd, dus ben ik de smaak ook niet meer zo gewend. Zo vind ik sojayoghurt nu oprecht lekkerder dan yoghurt van zuivel. Het is gewoon zachter van smaak en ligt minder zuur op de maag! Daarom, en omdat ik ook van vegan koken hou, zocht ik een recept uit zonder dierlijke producten.

Ik zocht op vegan tiramisu, en kwam uit op recepten van de VeganChallenge en Living the green life. Ik heb voornamelijk het recept van de VeganChallenge aangehouden, maar een elementje van het recept van Living the green life toegevoegd, namelijk het amandelmeel. Ook heb ik in plaats van amandelextract Amaretto likeur gebruikt. Je kan hier ook siroop van kopen, als je de alcohol wil weglaten. Onze likeur was trouwens ook “maar” 14%, dus ook niet “the real deal” hoor. Zoals de vriendin die bij ons kwam eten ook zei: zo’n sterke alcohollucht doet me teveel denken aan het labwerk tijdens onze studie Biologie.

Hieronder het recept, met mijn aanpassingen erin verwerkt. De basis heb ik wel van VeganChallenge, dus daar gaan de credits naartoe! Ik review alleen dit recept en maak er mijn eigen, kleine aanpassingen in.

Vegan tiramisu

Voor 9 personen

Ingrediënten

Voor de cake

• 150 gr suiker (inclusief half zakje vanillesuiker dat ik nog had)
• 250 ml plantaardige melk
• 4 el zonnebloemolie
• 1 el appelciderazijn
• 1 el bakpoeder (samen met de azijn zorgt dit dat de cake rijst als een gek, geen eieren nodig!)
• 300 gr tarwebloem
• 1/2 tl zout

Voor de room

• 750 gr sojayoghurt
• 170 gr ongebrande cashewnoten (eerst even 15 min. weken in kokend water)
• 3 el amandelmeel
• 1 tl vanille extract
• 100 gr poedersuiker
• 5 el gesmolten kokosolie
• 2 tl kaneel

Extra

• 300 ml sterke koffie
• 150 ml Amaretto (of Amaretto siroop, of meng 1 el amandelextract door de koffie)
• cacaopoeder (maar wat ik later bedacht: geschaafde of geraspte pure chocolade zou als topping ook heel lekker zijn!)

Bereiding

Smelt de 5 el kokosolie plus een beetje extra in de magnetron. Vet een vierkante brownievorm (ongeveer 20 bij 20 cm) in met wat van de gesmolten kokosolie.

Voor de cake: verwarm de oven voor op 170 graden. Meng eerst de suiker met de natte ingrediënten (plantaardige melk, azijn en zonnebloemolie), en voeg daarna het bloem toe met het zout en bakpoeder. Roer met een lepel op garde tot een glad beslag. Zet 40 min. in de oven. Laat de cake afkoelen en snij hem in 2 lagen.

Voor de room: mik alle ingrediënten voor dit onderdeel in de keukenmachine en maal in een paar minuten tot een pasta. Het lijkt daarna nog heel vloeibaar, maar dat komt goed! Ik zette dit mengsel tussendoor nog even in de koelkast, tot de cake klaar was en afgekoeld.

Zet de koffie, en meng dit met het amandelextract of met de Amaretto. Schaaf of rasp de pure chocolade.

Leg 1 cakelaag terug in de vorm, en bestrijk met de helft van de koffie/Amaretto. Verspreid daar bovenop de helft van de room. Herhaal dit nog één keer. Doe de cacaopoeder in een zeef en bestuif de bovenste roomlaag ermee. Strooi daarna de geraspte chocolade over de tiramisu. Hij moet minimaal 4 uur opstijven in de koelkast, maar ik heb dit recept de avond van tevoren gemaakt zodat ie een hele nacht in de koelkast kon staan. Snij in 9 stukken.

Het resultaat

De volgende ochtend was de tiramisu helemaal goed opgestijfd en stevig geworden. Hoera! Ik kan me herinneren dat ik heel lang geleden één keer heb geprobeerd tiramisu te maken met mascarpone en ei, en toen werd het meer een soort soep… Dit recept is in vergelijking daarmee een grote verbetering! Zelfs mijn man, die eerst nogal sceptisch was over dit ‘experiment’, was na het proeven van de tiramisu helemaal om! Ikzelf vond de koffie/amarettomaak nog wat flauwtjes, omdat ik de koffie niet helemaal sterk genoeg had gezet (ik drink nooit koffie en weet derhalve ook niet goed hoe je het maakt blijkbaar) en niet genoeg Amaretto had gebruikt. De amandel uit het amandelmeel proefde je trouwens wel een beetje!

Ik dacht eerst: 9 stukken, da’s best veel. Maar hij vulde ook wel heel erg! Onze gasten hebben zelfs nog 2 stukken meegenomen, en de volgende dag heeft mijn schoonfamilie er nog van gesnoept. Ik vond het een groot succes en zeker voor herhaling vatbaar!